Het einde bepalen: contractuele versus daadwerkelijke einddatum
De vertrekdatum markeert het einde van je huurperiode, en net als het begin is het een proces dat wordt beheerst door strikte regels en mogelijke valkuilen. De officiële einddatum van het contract (einddatum huurcontract) is de wettelijke dag waarop je huur eindigt. Bij een huurcontract voor bepaalde tijd (bepaalde tijd) is deze datum duidelijk vastgelegd in de overeenkomst die je hebt ondertekend. Bij een huurcontract voor onbepaalde tijd (onbepaalde tijd) wordt de einddatum bepaald door wanneer jij, de huurder, opzegt. De opzegtermijn voor huurders in Nederland is wettelijk vastgesteld op één kalendermaand, ongeacht wat er in je contract staat. Dit betekent dat als je op 15 mei opzegt, je vertrekdatum 30 juni zal zijn. Je verantwoordelijkheid om huur te betalen loopt door tot deze laatste dag.
Op deze einddatum moeten twee cruciale gebeurtenissen plaatsvinden: je moet het pand volledig hebben ontruimd van al je bezittingen, en je moet deelnemen aan de eindinspectie (eindinspectie). Deze inspectie is het moment waarop de verhuurder het pand beoordeelt op eventuele schade die verder gaat dan 'normale slijtage' (normale slijtage). Het is het moment van de waarheid waarbij de staat van het pand wordt vergeleken met het oorspronkelijke inspectierapport bij intrek (opnamestaat). Deze bijeenkomst is het belangrijkste strijdtoneel voor geschillen over de borgsom. Afwezigheid van de huurder bij deze inspectie is zeer onverstandig; het geeft de verhuurder vrij spel om vermeende schade te documenteren zonder jouw inbreng of weerwoord. Sta er altijd op om aanwezig te zijn en een kopie van het eindrapport te krijgen die door beide partijen is ondertekend.
De kunst van het vertrekken: herstel naar de oorspronkelijke staat
Je belangrijkste verplichting aan het einde van de huur is om het pand aan de verhuurder terug te geven in dezelfde staat als waarin je het hebt ontvangen, met uitzondering van veranderingen door normale veroudering en dagelijks gebruik. Hier komt de term 'normale slijtage' (normale slijtage) om de hoek kijken, een frustrerend vage maar uiterst belangrijke term. Verbleekte verf, kleine krasjes op de muren door meubels, of een tapijt dat licht versleten is door gebruik worden over het algemeen als normale slijtage beschouwd. Grote vlekken, een gat in een deur of een gebroken raam worden duidelijk als schade gezien waarvoor je financieel aansprakelijk bent. Het oorspronkelijke inspectierapport bij intrek is hier je beste verdediging; zonder dit kan de verhuurder jou de schuld geven van schade die al aanwezig was bij intrek.
En wat te denken van verbeteringen die je hebt aangebracht? Misschien heb je de muren opnieuw geverfd van een schreeuwerig geel naar een smaakvol wit of een nieuwe, hoogwaardige douchekop geïnstalleerd. Tenzij je expliciete, schriftelijke toestemming van de verhuurder hebt gekregen om deze wijzigingen aan te brengen en achter te laten, ben je over het algemeen verplicht ze ongedaan te maken. Dit staat bekend als het wegneemrecht. Je hebt het recht om de aangebrachte verbeteringen te verwijderen, maar je moet ook eventuele schade die door het verwijderen ontstaat herstellen. Dit betekent dat als je een nieuwe laminaatvloer over het betonnen vloer van de verhuurder hebt gelegd, je deze mogelijk moet verwijderen en de kale betonnen vloer moet achterlaten zoals je die hebt aangetroffen. Veel verhuurders zullen eisen dat je de muren terugverft naar de oorspronkelijke kleur (vaak standaard wit, RAL 9010) op eigen kosten. Het niet herstellen van het pand naar de oorspronkelijke staat kan leiden tot aanzienlijke inhoudingen op je borg, omdat de verhuurder aannemers zal inhuren om het werk uit te voeren en jou daarvoor zal factureren.
De strijd om de borg
Het laatste onderdeel van elke huurperiode is de afhandeling van de borg (borg). Dit bedrag, dat je aan het begin van je huur hebt betaald, dient als financiële zekerheid voor de verhuurder tegen schade en huurachterstanden. De uitkomst van de eindinspectie bepaalt direct hoeveel je terugkrijgt. Na de inspectie, als er schade wordt geconstateerd, kan de verhuurder niet zomaar een bedrag bedenken om in te houden. Ze moeten je een gedetailleerde, gespecificeerde lijst van de herstelkosten geven. Idealiter wordt dit ondersteund door officiële bonnetjes van aannemers of, voor kleinere zaken, redelijke schattingen voor materialen.
Verhuurders proberen vaak kosten in rekening te brengen voor volledige vervanging van een al oud item. Dit is illegaal; ze mogen alleen kosten in rekening brengen voor de resterende afgeschreven waarde. Bijvoorbeeld, je kunt niet worden aangeslagen voor een gloednieuw tapijt als het tapijt dat je beschadigde al 10 jaar oud was. Er is geen wettelijk vastgestelde termijn voor de teruggave van de borg, wat vaak tot frustratie leidt. Het algemene juridische principe is dat het binnen een 'redelijke termijn' moet gebeuren. Dit wordt meestal geïnterpreteerd als tussen 14 dagen en 3 maanden na het einde van de huur, afhankelijk van of er reparaties nodig zijn. Als een verhuurder onterecht je borg inhoudt of onrechtvaardige inhoudingen maakt, laat het dan niet zomaar gebeuren. Stuur een formele brief (aangetekende brief) waarin je de teruggave eist en, als dat niet helpt, aarzel dan niet om juridische hulp te zoeken bij organisaties zoals het Juridisch Loket of om een zaak te starten bij de Huurcommissie indien van toepassing. Veel verhuurders rekenen erop dat huurders opgeven, vooral expats die het land al hebben verlaten.
