Het document voor een commerciële overdracht
Een 'huurtoewijzings-overeenkomst' is het juridische document dat wordt gebruikt om het proces van indeplaatsstelling (huurtoewijzing/indienststelling) te formaliseren. Deze overeenkomst is een driepartijencontract tussen de oorspronkelijke huurder, de nieuwe inkomende huurder en de verhuurder. Het bevestigt dat de nieuwe huurder de oorspronkelijke huurovereenkomst onder de bestaande voorwaarden zal overnemen en dat de oorspronkelijke huurder van alle verdere aansprakelijkheid is ontslagen. Aangezien dit proces vrijwel uitsluitend van toepassing is op commercieel vastgoed (winkels, kantoren, enz.), is dit type overeenkomst geen situatie waarin een residentiële huurder doorgaans terechtkomt of dit kan gebruiken.
Waarom residentiële huurcontracten niet 'toewijsbaar' zijn
Het concept van een persoonlijke, niet-overdraagbare relatie is veel sterker in residentiële huurcontracten. Een verhuurder sluit een contract met een specifieke persoon (de huurder) op basis van diens financiële betrouwbaarheid en persoonlijk profiel. De wet beschermt het recht van de verhuurder om te bepalen wie in zijn eigendom woont. Het toestaan dat een huurder vrijelijk zijn huur toewijst aan iemand naar keuze zou dit recht ondermijnen. Daarom is het residentiële huursysteem opgebouwd op het principe dat wanneer een huurder wil vertrekken, het contract wordt beëindigd en de verhuurder een nieuw selectieproces start om een nieuwe huurder te vinden die hij goedkeurt. Dit zorgt ervoor dat de verhuurder controle houdt over wie in zijn eigendom woont.
Huurders moeten uiterst waakzaam zijn voor informele regelingen die lijken op een huurtoewijzing. Bijvoorbeeld kan een vertrekkende huurder aanbieden om jouw kamer of appartement over te nemen. Dit is geen legale toewijzing; het is bijna altijd een illegale onderhuur (illegale onderhuur). In deze situatie heb je geen juridische relatie met de hoofdverhuurder, heb je geen huurderbescherming, en kun je op elk moment uitzetting riskeren als de regeling wordt ontdekt. De enige juridisch zekere manier om een residentiële woning te huren, is door rechtstreeks een formele huurovereenkomst te tekenen met de verhuurder of diens gemachtigde vastgoedbeheerder.
