De Enige Situatie waarin een 'finder's fee' legaal is
De term 'finder's fee' is de Engelse tegenhanger van bemiddelingskosten (bemiddelingkosten).
Hoewel deze kosten in de meeste huursituaties illegaal zijn, is er één specifieke situatie waarin een huurder wettelijk verplicht is een vergoeding aan een makelaar te betalen: wanneer de huurder formeel een eigen makelaar (aanhuurmakelaar) inhuurt om namens hen op te treden. In dit geval geeft de huurder de makelaar een formele, schriftelijke opdracht (opdracht tot dienstverlening) om actief de markt te doorzoeken naar een geschikte woning, bezichtigingen te regelen, prijs en voorwaarden te onderhandelen en het contract te beoordelen. Omdat de huurder de makelaar heeft ingehuurd, is de huurder de cliënt en is hij/zij daarom verantwoordelijk voor het betalen van de vooraf afgesproken commissie of 'finder's fee' bij een geslaagd resultaat. Dit is een legitieme transactie voor een professionele dienst die rechtstreeks aan de huurder is geleverd.
Het illegale Scenario: Reageren op een Advertentie
Dit staat tegenover het veel vaker voorkomende en illegale scenario. Als je zelf een woning vindt door openbare websites zoals Pararius, Funda, of zelfs de eigen website van een makelaar te gebruiken, en je neemt contact op met de makelaar die in de advertentie wordt genoemd, werkt die makelaar voor de verhuurder. De verhuurder heeft hen ingehuurd om een huurder te vinden. In deze situatie kan de makelaar je geen 'finder's fee' in rekening brengen. Jij hebt de woning gevonden, niet zij. Zij bemiddelen namens de verhuurder, en de verhuurder moet hen betalen.
Elke poging van de makelaar in dit scenario om je een vergoeding in rekening te brengen, wat ze ook noemen, is illegaal.
Hoe je jezelf beschermt
Om jezelf te beschermen, teken nooit een document van de verhuurmakelaar dat is opgezet als een 'opdracht' om voor jou een woning te vinden. Je reageert eenvoudigweg op een advertentie. Als je besluit zelf een makelaar (aanhuurmakelaar) te huren, zorg dan voor een duidelijke, schriftelijke overeenkomst waarin de diensten die zij leveren en de exacte vergoeding die zij rekenen staan vermeld (vaak een percentage van de jaarhuur of een vast bedrag). Deze helderheid onderscheidt een legitieme professionele relatie van een illegale vergoeding.
