De drang naar elektrische infrastructuur
De Nederlandse regering promoot in krachtige bewoordingen de transitie naar elektrische mobiliteit als onderdeel van haar klimaatdoelstellingen. Dit omvat niet alleen subsidies voor de aankoop van elektrische voertuigen (EV's) maar ook aanzienlijke prikkels om de benodigde laadinfrastructuur (laadinfrastructuur) uit te bouwen. Een belangrijke focus ligt op het faciliteren van thuisladen, wat goedkoper en praktischer is dan publiek laden. Hoewel huiseigenaren met een privé oprit dit vaak zelf kunnen regelen, is de situatie veel complexer voor de miljoenen mensen die in appartementencomplexen wonen met gemeenschappelijke parkeervoorzieningen. Om dit aan te pakken heeft de overheid subsidies gecreëerd die specifiek gericht zijn op het aanmoedigen van Verenigingen van Eigenaars (VvEs) om laadstations te installeren in hun gezamenlijke parkeergelegenheden of garages.
Wie krijgt de subsidie? VvEs, niet huurders
De primaire subsidie die hiervoor beschikbaar is, is de Subsidieregeling verduurzaming voor verenigingen van eigenaars (SVVE). Dit is een brede subsidieregeling die VvEs in staat stelt financiering aan te vragen voor diverse duurzaamheidsmaatregelen, waaronder de installatie van een of meer EV-laadstations. Het is hier belangrijk om precies te zijn: de VvE is de entiteit die de subsidie aanvraagt en ontvangt, niet de individuele huurder die de lader wil. De subsidie helpt om de kosten van de initiële beoordeling (laadpaaladvies) en de basale infrastructuur die nodig is om het gebouw 'charge-ready' te maken te dekken. Een individuele huurder die een appartement en een parkeerplaats huurt, kan niet zelf de SVVE-subsidie aanvragen. Hun rol is het initiëren van het proces en hen overtuigen van hun VvE om het project uit te voeren. Voor huurders van een woningcorporatie is de situatie vergelijkbaar; de corporatie zou de aanvrager zijn, niet de huurder.
Het 'recht op laden' voor huurders
Hoewel huurders niet rechtstreeks voor de subsidie kunnen aanvragen, wordt hun positie versterkt door een beginsel dat vaak wordt aangeduid als het 'recht op laden'. Als een huurder (of een eigenaar-bewoner) met een aparte parkeergelegenheid een redelijk verzoek bij zijn/haar VvE doet om een laadstation te installeren, kan de VvE dit niet gemakkelijk weigeren. Zij moeten een dringende reden hebben, zoals een gebrek aan capaciteit in het elektrische systeem van het gebouw of torenhoge kosten, zelfs met een subsidie. De gebruikelijke regeling is dat de VvE een subsidie gebruikt om de hoofd-infrastructuurkosten te dekken, en de huurder die de lader wil betaalt voor de uiteindelijke aansluiting op zijn/haar parkeerplek en zijn/haar eigen elektriciteitsverbruik. Voor de overgrote meerderheid van huurders die geen aangewezen privé-parkeerplaats hebben, is de enige optie publiek opladen. In dit geval kan een huurder een verzoek indienen bij de gemeente (gemeente) om een openbaar laadstation (openbare laadpaal) op zijn/haar straat te laten installeren. De gemeente zal het verzoek vervolgens beoordelen op basis van lokale vraag en bestaande dekking, en bij goedkeuring het laadstation installeren en exploiteren zonder directe kosten voor de huurder.
