Bevestiging van het bewijs
Een bankafschrift is een document dat verhuurders of makelaars naast uw loonstrook en arbeidsovereenkomst kunnen aanvragen. Het doel is tweeledig. Ten eerste dient het als een eindverificatie dat het salarisbedrag dat op uw loonstrook staat daadwerkelijk door uw werkgever op uw bankrekening wordt gestort, wat als fraudecontrole fungeert. Ten tweede kan het worden gebruikt als bewijs van voldoende middelen (bewijs van eigen vermogen) om aan te tonen dat u de initiële betaling kunt betalen, die de eerste huurmaand en een borg omvat die één- of twee keer de huur kan bedragen. Op het eerste gezicht lijkt dit een redelijke stap voor een verhuurder om de financiële situatie van een kandidaat te bevestigen.
Een onnodige inbreuk op privacy
Een sceptische huurder zou een verzoek om een volledig, ongeredigeerd bankafschrift als een serieuze en vaak onnodige inbreuk op zijn privacy beschouwen. Uw bankafschrift bevat een gedetailleerd overzicht van uw persoonlijke uitgaven, waarmee alles naar voren komt, van uw boodschappen en restaurantkeuzes tot uw abonnementen en persoonlijke overboekingen. Dit zijn uiterst gevoelige persoonsgegevens waarvoor een verhuurder geen legitieme noodzaak heeft om ze te kennen. Volgens de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG), verwerkingsverantwoordelijken (zoals verhuurders) moeten zich houden aan het beginsel van gegevensminimalisatie: ze mogen alleen de gegevens verzamelen die strikt noodzakelijk zijn voor het genoemde doel. Het eisen van een volledig bankafschrift schendt vaak dit beginsel. Een huurder heeft het recht om alle informatie die niet direct relevant is voor het doel van de controle te redigeren of zwart maken. U kunt alle uitgaande betalingen en andere inkomende fondsen verbergen, zodat uitsluitend uw naam, de naam van de bank en de specifieke salarisstortingen die u moet aantonen zichtbaar blijven. Veel makelaars zullen bezwaar maken en om een 'schone' kopie vragen, maar huurders moeten vasthouden aan het beschermen van hun financiële privacy.
