Een vergoeding voor een kans
Een aanvraagvergoeding is een geldbedrag dat wordt geëist door een makelaar (makelaar) of verhuurder enkel voor het recht om als huurder voor een woning in overweging te worden genomen. Deze vergoeding wordt gepresenteerd als een vergoeding voor het verwerken van de aanvraag, het uitvoeren van een achtergrondcontrole, of andere administratieve taken. Het wordt vooraf betaald, voordat een huurcontract wordt ondertekend, en wordt vaak zo gepresenteerd dat het niet-restitueerbaar is. Het is cruciaal dit te onderscheiden van legitieme betalingen zoals een borg (borg) of de eerste maand huur, die bij ondertekening van een contract worden betaald. De aanvraagvergoeding is een vergoeding die men betaalt om mee te dingen, zonder garantie dat men überhaupt in overweging wordt genomen, laat staan gewonnen. In een extreem concurrerende markt waar tientallen mensen strijden om een enkele appartement, kunnen dergelijke vergoedingen lijken op een kleine prijs om een voet aan de deur te krijgen. Echter, deze praktijk is een significante rode vlag en is geworteld in een juridisch dubieus interpretatie van dienstverlening door agentschappen.
De onwettigheid van 'twee meesters dienen'
In de overgrote meerderheid van de gevallen is het vragen van een aanvraagvergoeding aan een potentiële huurder illegaal in Nederland. Het juridische principe dat hier speelt is de bepaling tegen een agent die 'twee mosters dient' ('dienen van twee heren'). De Nederlandse wet is duidelijk: een makelaar die door een verhuurder is aangesteld en betaald om een huurder te vinden, kan vervolgens niet ook een vergoeding vragen aan de potentiële huurder voor dezelfde dienst. Aangezien de makelaar al voor de verhuurder werkt, worden hun diensten — waaronder het vinden, screenen en verwerken van sollicitanten — uitgevoerd namens de verhuurder. Elke poging om de huurder te vragen voor deze 'administratiekosten' (administratiekosten), 'contractkosten' (contractkosten), of 'toepassingskosten' (toepassingskosten) is onwettig. Ondanks deze duidelijkheid blijft de praktijk bestaan, vooral bij bureaus die expats en internationale studenten targeten die mogelijk niet op de hoogte zijn van hun rechten. Onoprechte makelaars zullen verschillende namen voor de vergoeding gebruiken, in de hoop de ware aard te verbergen. Hoewel het juridisch mogelijk is om deze onrechtmatige vergoedingen via juridische stappen terug te vorderen, kiezen veel huurders ervoor dit niet te doen, uit vrees dat het hun kans op het verkrijgen van de woning kan schaden of dat ze op de zwarte lijst terechtkomen. De aanvraagvergoeding is een klassiek voorbeeld van verhuurders en makelaars die de wanhoop van huurders in een woningcrisis misbruiken.
