De kernverantwoordelijkheden van de verhuurder
In het Nederlandse huurstelsel is een verhuurder niet louter een passieve ontvanger van de huur; hij/zij is een actieve partij met een uitgebreid pakket wettelijke plichten (verplichtingen). Deze verplichtingen zijn niet alleen contractuele pleziertjes; ze staan verankerd in het Burgerlijk Wetboek en, in toenemende mate, versterkt door de Wet goed verhuurderschap. Het gehele kader is gebaseerd op het principe dat een huurder betaalt voor het recht op het 'huurgenot' huurgenot van een veilige en goed onderhouden woning. Hoewel huurders ook verplichtingen hebben, legt de wet een aanzienlijke verantwoordelijkheid bij de verhuurder om te voldoen aan deze fundamentele belofte. Het niet naleven van deze plichten kan ernstige gevolgen hebben voor de verhuurder, waaronder gedwongen reparaties, huurverlagingen en boetes.
De plichten kunnen in grote lijnen worden onderverdeeld in drie hoofdgebieden: het leveren van de woning in een goede staat, het onderhouden ervan gedurende de huurperiode, en het respecteren van de rechten en privacy van de huurder.
De onderhoudsplicht (Onderhoudsplicht)
Dit is wellicht de belangrijkste plicht en de meest voorkomende bron van geschillen. De verhuurder is wettelijk verplicht om eventuele gebreken in de woning te verhelpen, tenzij het probleem onder kleine herstellingen valt, waarvoor de huurder verantwoordelijkheid draagt. Een gebrek wordt breed gedefinieerd als elke toestand die de huurder belemmert in het genot dat redelijkerwijs verwacht mag worden. Dit gaat verder dan simpelweg het herstellen van wat kapot is; het is het Nederlandse juridische equivalent van de waarborging van bewoonbaarheid.
Deze plicht omvat:
- Structurele Integriteit: Het onderhoud van het dak, muren, fundamenten en balkons.
- Belangrijke systemen: Zorgen voor de juiste werking van centrale verwarming, sanitaire voorzieningen, elektrische systemen en liften.
- Externe elementen: Onderhoud van exterieur schilderwerk, kozijnen en gemeenschappelijke ruimtes.
- Pestcontrole: Aanpakken van plaag zoals ratten of kakkerlakken, tenzij veroorzaakt door nalatigheid van de huurder.
Wanneer een gebrek optreedt, moet de huurder dit melden, en moet de verhuurder binnen een redelijke termijn handelen. Als zij falen, heeft de huurder krachtige rechtsmiddelen, waaronder het starten van procedures bij de Huurcommissie om reparaties af te dwingen en een huurverlaging te waarborgen totdat het probleem is opgelost.
De Wet goed verhuurderschap (Wet goed verhuurderschap)
Vanaf 1 juli 2023 geldt deze mijlpaalwet die de verplichtingen van verhuurders vastlegt en uitbreidt om ongewenste huurpraktijken tegen te gaan. Het dient als een nationaal gedragsstandaard, die gemeenten de bevoegdheid geeft deze wet met forse boetes af te dwingen. Belangrijke plichten onder deze wet zijn:
- Voorkomen van discriminatie: Verhuurders moeten een duidelijke en niet-discriminerende selectieprocedure hanteren.
- Intimidatie voorkomen: Elke vorm van intimidatie door de verhuurder is expliciet verboden.
- Informatieverplichting: Verhuurders moeten nieuwe huurders schriftelijk informeren over hun rechten en plichten, het beleid met betrekking tot de borg en contactgegevens voor onderhoudsklachten.
- Redelijke borg: De waarborg mag niet meer dan twee keer de basishuur bedragen.
- Servicekosten: Verhuurders moeten een gedetailleerde jaarlijkse opdeling van de servicekosten verstrekken.
Deze wet markeert een aanzienlijke verschuiving, waardoor huurders duidelijkere regels krijgen en gemeenten de bevoegdheid hebben om deze regels af te dwingen. Het markeert een verschuiving weg van een systeem waarin verhuurders konden doen alsof ze het niet wisten, en de last volledig op hen ligt om professioneel en ethisch te handelen.
