De officiële meetlint
NEN 2580 is de aangewezen nationale standaard in Nederland die de uniforme methode voorschrijft voor het bepalen van de vloeroppervlakte en het volume van gebouwen. Uitgegeven door het Koninklijk Nederlands Normalisatie-instituut (NEN), heeft het uitsluitend doel duidelijkheid te scheppen en ambiguïteit te voorkomen in wat een verrassend betwist onderwerp kan zijn: hoe groot een pand eigenlijk is. De norm biedt nauwkeurige definities voor verschillende soorten vloeroppervlakten, zodat bij marketing van een pand de afmetingen gebaseerd zijn op een consequente en verifieerbare methodologie. Het is het officiële reglement dat ernaar streeft ervoor te zorgen dat een vierkante meter altijd dezelfde vierkante meter is.
Waarom het belangrijk is voor huurders
De belangrijkste metriek die in NEN 2580 voor woningen is gedefinieerd, is de bruikbare oppervlakte (gebruiksoppervlakte). Dit is de interne vloeroppervlakte van de woning, maar de norm heeft specifieke regels over wat wel en niet meegenomen moet worden. Zo telt het alleen ruimtes met een plafondhoogte van ten minste 1,5 meter mee en sluit het het gebied van de hoofstructuur van het gebouw uit. Voor huurders is dit cruciaal om twee redenen. Ten eerste wordt de huurprijs vaak informeel beoordeeld op basis van vierkante meters. Ten tweede, en nog belangrijker, is de bruikbare oppervlakte een cruciale invoer voor het woningwaarderingsstelsel (WWS). Een grotere NEN 2580-oppervlakte levert meer punten op, wat een hogere maximale huur kan rechtvaardigen. Als een verhuurder een pand adverteert met een opgeblazen grootte die niet overeenkomt met de officiële NEN 2580-meting, kan een huurder mogelijk met succes de huur aanvechten en via de Huurcommissie laten verlagen.
