Glasambacht
Ramen van glas-in-lood, in het Nederlands bekend als glas-in-lood (glas-in-lood), zijn een gekoesterde en prachtige eigenschap die voorkomt in veel vooroorlogsė Nederlandse huizen, vooral uit de vroege twintigste eeuw (1900-1940). Deze ramen bestaan uit kleine stukken gekleurd of getextureerd glas die samen worden gehouden in een loodkader, vaak vormen ze ingewikkelde patronen of afbeeldingen. Ze komen het meest voor in de bovenlichten (bovenlichten) van kozijnen en in de panelen rondom een voordeur, waardoor kleurrijk licht door de gang en woonruimtes strijkt.
Het isolatiedilemma
Hoewel onmiskenbaar prachtig, is origineel glas-in-lood een enkele glaslaag met beruchte thermische en akoestische isolatie-eigenschappen. In een tijd van hoge energiekosten kan dit een aanzienlijk nadeel zijn, wat leidt tot tocht en warmteverlies. Om dit tegen te gaan, zullen veel gerenoveerde panden hun oorspronkelijke glas-in-loodpanelen inkapselen in een moderne dubbele-glas-eenheid. Dit behoudt de historische esthetiek terwijl het de thermische prestaties van modern isolatieglas biedt. Een potentiële huurder moet hier altijd op letten. Als het glas-in-lood niet dubbel glas is, is dit een aanzienlijke rode vlag voor hoge verwarmingsrekeningen en mogelijke tocht.
