De standaardovereenkomst
Eén huurder, één contract
Een enkele huurovereenkomst is de meest eenvoudige en gebruikelijke vorm van huurcontract in Nederland. Een individu wordt als 'huurder' (huurder) genoemd in de huurovereenkomst voor een zelfstandige woonruimte (zelfstandige woonruimte). Deze persoon heeft het exclusieve recht van bewoning en is volledig verantwoordelijk voor alle verplichtingen onder het contract, inclusief de volledige betaling van de huur en het juiste onderhoud van de woning. Alle communicatie van de verhuurder gaat naar deze ene huurder, en deze heeft alle rechten en bescherming die door de Nederlandse huurwetgeving worden geboden.
De status van partners en echtgenoten
Een belangrijk aspect van de Nederlandse wet is hoe zij de partners of echtgenoten van de officiële huurder behandelen. Als een huurder getrouwd is of een geregistreerd partnerschap heeft, wordt de partner automatisch een rechtsgeldige medehuurder (medehuurder van rechtswege), zelfs als hun naam niet op het oorspronkelijke contract staat. Ze hebben dezelfde rechten en plichten als de oorspronkelijke huurder. Voor ongehuwde koppels die samenwonen (samenwonenden), krijgt de partner deze status niet automatisch. Echter, nadat ze minstens twee jaar in de woning hebben samengewoond en een 'duurzame gemeenschappelijke huishouding' (duurzame gemeenschappelijke huishouding) hebben onderhouden, kan de partner formeel verzoeken om medehuurder te worden. De verhuurder kan dit verzoek slechts op zeer beperkte gronden afwijzen. Dit biedt aanzienlijke bescherming voor partners die niet op de oorspronkelijke huurovereenkomst staan.
Exclusieve bewoning en controle
Als enige wettelijke huurder heeft deze persoon het recht op ongestoorde bewoning van zijn/haar woning. De verhuurder mag zonder toestemming niet betreden. De huurder heeft ook een zekere controle over wie bij hen woont. Terwijl de hoofdhuurder de verantwoordelijke is, kan hij of zij partners, familie of vrienden bij zich laten wonen zonder toestemming van de verhuurder, zolang de woning niet overvol raakt. Dit staat haaks op een gezamenlijke huurovereenkomst, waarbij alle huurders samen in het huurcontract staan, of op een kamerhuur, waarbij de verhuurder de bevoegdheid heeft over de bezetting van andere kamers in de woning.
